Көзен урманга бер барып кайтуың ни тора. Агачларның матурлыгы, төсләргә байлылыгы күз явын алырлык. Нинди төстәгеләре генә юк: кызылы да, сарысы да, яшеле дә – барысы. Әйтерсең лә рәссам үз рәсеменә ялгыш кына буяу тамызган. Балалар да бик теләп көзге буяулар дөньясына чумдылар. Урамда тәрбиячеләр белән берлектә табигатьтә, агачларда сезонлы үзгәрешләрне күзәттеләр, яфракларны карадылар. Ә соңыннан балалар үзләрен нәфис нәфәсәфи иҗатта күрсәттеләр. Көзге кул эшләре, аппликацияләр, рәсемнәр ясадылар. Билгеле булганча, пейзаж ясау балаларда зур шатлык китерә, эмоциональ һәм эстетик үсешенә ярдәм итә, аларда табигатькә карата игелекле һәм сак караш тәрбияли.